او هنوز زنده است...

ستاره ها در آسمان چشمک میزنند و از این سو به آن سو میروند.ماه همچون صورت یک فرشته بر سطح زمین خیره مانده و جای خورشیدراپرکرده است.آسمان ازنبودن فرزندش خورشیدناراحت وسیاه پوش است.پیرمردی از پنجره خانه اش به آسمان خیره است و ستارگان را رصد میکند

صندلی لای لایی که بررویش لمداده است باصدای عقربه های ساعت به جلو وعقب حرکت میکند.بایک دست عصای مارگونه ای را نگهداشته وبا دستی دیگر لیوان قهوه اش رامینوشد.یک ساعت است که این قهوه راتمام نکرده و هربار که آن را نزدیک دهانش میبرد تنها لبهایش را به آن آغشته کرده و آن را پایین می آورد.باحالت مریض گونه و بی حوصله ای برروی صندلی نشسته و به ماه و شاگردانش خیره است.آهنگ دلنشینی را با خود زمزمه میکند.آهنگی که می خواند بسیار قدیمی است البته نه برای او که پیرترین مرد دنیاست و بیش از ۱۵۳ سال از عمرش میگذرد.همین طور که به ماه و شاگردانش خیره بود متوجه ی ناپدید شدن  یک ستاره شد.ازروزهای شیرین زندگی با همسرش بیاد دارد که او همیشه میگفت هرگاه ستاره ای درآسمان ازبقیه جداشده ونورش را از دست دهددر زمین به معنای مرگ یک انسان است.همین طور که سرش به طرف جای خالی ستاره بالا مانده بود بیاد مرگهایی افتاد که در طول عمر درازش اتفاق افتاده بودند.به سمت جعبه ی مخصوص روزنامه ها میرود و تعدادی روزنامه ی خاک گرفته با چاپ قدیمی را برداشته و باز میگردد.شروع میکند به ورق زدن ونهادن نگاهی سرسری بر تیترهای رنگارنگ آنها.اولی:کودکی که بدون قلب متولد شد.دومی:رفتن تا مرز مرگ شیرین یک کودک چند روزه.سومی:سقوط هواپیما و زنده ماندن تنها یک خانواده و فرزند ۳ ساله شان. چهارمی:غرق شدن کشتی درآب های -۱۰درجه.پنجمی افتادن در یک چرخ گوشت.ششمی هفتمی هشتمی و . . .پانزده بار مرگ در طی ۱۵۳ سال زندگی خیلی زیاد است.پیرترین مرد دنیا۱۵ بار به آغوش مرگ رفته وباز میگردد.روبرتو اولین و تنها بیمار سرطانی دردنیا بود که توانست از چنگ آن بگریزد.مثل اینکه او باید همه جور درد را تحمل کرده ولی هرگز نمیرد.احساس میکند که ۵۳ سال زندگی برایش کفایت میکرده ولی تا به کنون او ۳برابر آن عمر کرده است.اوکاملا بی خیال است.نه عصبانیست ونه خوشحال.کاملا بی خیال.مثل بقیه ی پیرمردهابرروی صندلی معلقش کز کرده است ولی او دیگر خسته شده است او دیگر تصمیم خود را مشخص کرده است او نمی خواهد که زندگی را هم برای خود و هم برای دیگران سخت کند.او که این همه درد کشیده است حال این هم در کنار بقیه.از روی صندلی بلند می شود و به سمت شومینه می رود.یک هیزم شعله دار را بعد از چند ثانیه مکس برداشته و سپس برروی فرش می اندازد.شعله شعله ور شده و آتش همه جارا دربرمیگیرد.لباسش به آتش خورده و گرمای جان گدازی پوستش را آزار می دهد.برزمین آتشین می افتد و شروع میکند به نعره زدن و گریه کردن آن شعله ی کوچک همینک همانند یک ابر آتش شده بود.قصرزیبای او درحال سوختن بود.صدای ماشین آتش نشانی به گوش میرسد.پیرمرد عصبانی و هراسان میگردد و خودش را برروی شعله ها می اندازد تاهرچه زود تر بسوزد و خاکستر شود ولی هیچ چیزی تاثیر نداردآتش نشان ها وارد خانه می شوند و بر همه جا کف میپاشند.۳نفر هم برای نجات روبرتو می آیند و اورا خارج میکنند و آتش خاموش میشود پزشک بر سر او میاید و پس از معاینه میگوید:او هنوز زنده است.

بیشتر مردم آرزو دارند که عمرشان زیاد باشد وفقط تعداد اندکی هستند که می خواهند خوب زندگی کنند.

پایان