محققان با بررسی صدفهای بهدست آمده از محوطههای تاریخی در قارهی آفریقا و دو غار در جنوب شرقی اسپانیا به این نتیجه رسیدهاند که انسانهای نخستین از ۱۲۰هزار سال پیش بهمدت ۵۰هزار سال، از صدفها علاوه بر کاربرد تزیینی بهعنوان وسیلهی شناسایی استفاده میکردند
انسانهای نخستین روی صدفها، سوراخهایی را برای گذراندن نخ ایجاد و آنها را رنگآمیزی میکردند.آنها همچنین از استخوان حیواناتی مانند خرگوش، آهو، اسب، بز کوهی و دندانهای حیوانات درنده بهعنوان نوعی زیورآلات استفاده میکردند.